De sultan lost het
zó op: |
|
Stel dat er 1
vrouw overspel pleegt.
Dan weet haar man op het moment van omroepen dat dat zijn vrouw
moet zijn, immers hij weet van alle andere vrouwen dat zijn géén
overspel plegen. Hij zal zijn vrouw dus de eerste nacht gaan
vermoorden.
Stel dat er 2
vrouwen overspel plegen.
Noem hun mannen Jan en Kees.
Jan weet slechts van één vrouw in de stad (de vrouw van Kees)
dat zij overspel pleegt. Maar Kees weet dat niet. Jan verwacht
dus dat Kees zijn vrouw de eerste nacht zal vermoorden
(volgens de redenering hierboven). Echter dat gebeurt niet de
eerste nacht!! Hoe kan dat? Dat kan alleen maar als er nóg een
vrouw overspel pleegt. Maar dan moet dat de vrouw van Jan zélf
wel zijn! Uit het feit dat er de eerste nacht niemand wordt
vermoord kan Jan concluderen dat zijn vrouw hem bedriegt. Dus
zal Jan zijn vrouw de tweede nacht vermoorden. Voor Kees zal
precies een zelfde redenering gelden. Op de tweede nacht zullen
dus beide vrouwen vermoord worden.
Stel
dat er veel vrouwen overspel plegen.
1 vrouw
zal de eerste nacht vermoord worden...
2 vrouwen zullen de tweede nacht vermoord worden....
3 vrouwen zullen de derde nacht vermoord worden.... |
|
|
Deze
redenering gaat alsmaar door. Stel dat er 50 vrouwen
overspel plegen, waaronder de vrouw van Piet. Dan weet
Piet van 49 vrouwen dat zij overspel plegen. Hij
verwacht dus dat er de 49e nacht 49 vrouwen
vermoord gaan worden. Dat gebeurt niet, dus er moeten
meer dan 49 vrouwen overspel plegen. Maar dat kan alleen
maar als zijn eigen vrouw óók overspel pleegt....
Hij zal haar de 50e nacht gaan vermoorden. |
|