|
De
Protagoras paradox. |
|
|
Protagoras gaf les in
rechten. Hij was een Sophist en dus gek op redeneren en
discussiëren. Van hem is de beroemde uitspraak "De mens is
de maat van alle dingen", waarmee hij bedoelde dat de
meningen van mensen kunnen verschillen en dat wat voor de 'één
waar is, niet voor de ander waar hoeft te zijn. Het volgende is
daar een overduidelijk voorbeeld van.
Op een gegeven moment onderwees Protagoras een bepaalde student
gratis omdat die te arm was hem lesgeld te betalen. De afspraak
was dat hij Protagoras zou betalen als hij afgestudeerd was en
zijn eerste rechtszaak had gewonnen.
Maar de student studeerde af, en nam helemaal geen rechtszaken.
Dus kreeg Protagoras zijn geld ook niet.
Hij besloot de student aan te klagen!
Maar wat bleek: de student verdedigde zichzelf!!
De volgende discussie ontstond:
| Protagoras: |
Ik win altijd. Als ik deze
zaak win geeft de rechter mij gelijk en moet jij
betalen. Als ik deze zaak verlies dan heb jij je eerste rechtszaak
gewonnen en moet je mij volgens onze afspraak
wéér betalen! |
| Student: |
Welnee, ík win altijd!
Als ik win geeft de rechter mij gelijk en hoef ik niets
te betalen. Als ik verlies heb ik nog steeds geen
rechtszaak gewonnen en hoef ik volgens onze afspraak dus
niet te betalen. |
Tja.....
|
|
|
Hier
is er nog zo eentje.
Dezelfde paradox in een iets ander jasje:
Een man is ter dood veroordeeld wegens liegen, en de rechter
heeft het volgende bepaald:
Hij mag nog één bewering doen.
Als die bewering waar is zal hij opgehangen worden, als de
bewering gelogen is zal hij verdronken worden.
De man zegt het volgende:
|
|
| "Ik zal verdronken worden" |
|
|
En daar sta je dan als rechter.... |
|
|
|
|
|
|
|
|
|