VICKREY VEILING

© h.hofstede (h.hofstede@hogeland.nl)

Stel je wilt een waardevol schilderij veilen.
Je zou het gangbare systeem kunnen hanteren dat iedere deelnemer één bod in een gesloten enveloppe uitbrengt, waarna de hoogste bieder het schilderij krijgt. Maar er schuilt een risico in deze methode. Het zou namelijk kunnen dat alle kopers denken dat zij de enigen zijn die zich realiseren hoe waardevol het schilderij is, en dat ze daarom wel wat lager kunnen bieden.
Zijn er regels te verzinnen voor een gesloten veiling die ervoor zorgen dat iedereen zal bieden wat hij denkt dat het schilderij werkelijk waard is? 

De oplossing is heel eenvoudig; een zogenaamde "Vickrey-Veiling":

Iedere deelnemer doet een gesloten bod.
Het schilderij gaat naar de hoogste bieder,
maar tegen de één-na hoogste prijs!


Waarom zorgen deze regels ervoor dat iedere deelnemer eerlijk biedt wat hij denkt dat het schilderij waard is?

Stel dat W het bedrag is dat de bieder denkt dat het schilderij werkelijk waard is.
Noem M het maximum van alle geboden bedragen.
Noem B het bod dat de bieder gaat doen.

Stel dat  M > W
In dat geval moet de bieder ervoor zorgen dat B < W want dan hoeft hij tenminste nooit meer dan W te betalen.

Stel dat  M < W
In dat geval moet  de bieder nemen B = W  immers als hij minder biedt zal hij het schilderij nooit goedkoper krijgen, en loopt hij alleen meer risico het helemaal niet te krijgen. 

Dus de bieder zal  W = B nemen en de (in zijn ogen) werkelijke waarde bieden.