|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Oké, we hebben die lastige formule
van Cardano bestudeerd, maar er blijft daarbij één nogal vervelende
vraag over. Misschien zou ik hem moeten verzwijgen, maar ja....
zucht.... als wiskundige moet je natuurlijk wel eerlijk blijven. De vervelende vraag is:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tja..... Dat kan ik moeilijk ontkennen. De vergelijking x3 + 6x2 + 9x + 4 heeft bijvoorbeeld in ieder geval als oplossingen x = -1 en x = -4. En met de formule van Cardano vinden we alleen maar x = -4 Hoe zit het met die andere oplossing? Hoeveel oplossingen zijn er eigenlijk? Hoe weten we dat we ze allemaal gevonden hebben? De "Hoofdstelling van de Algebra" zegt:
Omdat sommige van die oplossingen samen kunnen vallen en dus niet echt verschillend zijn, is het misschien wat netter/duidelijker om te zeggen:
Immers als je dan P(z) = 0 gaat oplossen vind je de
oplossingen z = z1 en z = z2
en .... en z = zn Dat
zijn inderdaad n oplossingen waarvan sommigen misschien dubbel
zijn. Voor onze derdegraadsvergelijkingen betekent dat, dat er i.h.a.
dus drie oplossingen zullen zijn waarvan we er met de regel van Cardano
ééntje hebben gevonden.
Ik ben overtuigd! |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dit alles betekent dus dat de complexe
oplossingen altijd in koppeltjes voorkomen. Dus er zijn altijd een even aantal complexe oplossingen. Dat betekent dat, als de graad oneven is, er dus altijd minstens één reële oplossing moet zijn. Dat laatste had je ook vast wel kunnen verzinnen als je naar de reële grafiek van f (x) = xn + a1xn-1 + a2xn-2 + ... + an-1x + a kijkt voor n oneven. We weten dat helemaal aan de zijkanten van de grafiek de term met xn zal overheersen. Die wordt op den duur altijd groter dan de anderen. Dus zal de grafiek helemaal aan de linkerkant onder de x-as zitten en helemaal aan de rechterkant boven de x-as. Maar omdat deze grafiek continu is en geen vreemde sprongen maakt betekent dat, dat hij ook ergens de x-as zal moeten passeren. Je kunt nou eenmaal geen lijn van onder de x-as naar boven de x-as trekken zonder de x-as te passeren. Dat punt waar hij de x-as passeert is een reële oplossing van onze vergelijking. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Da's allemaal mooi, maar hoe vínden we nou die andere oplossingen? | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dat is niet zo moeilijk meer. De
clou zit hem in de stelling hierboven die zei dat:
x3 + a1x2 + a2x + a3 is te schrijven als (x - z1)(x - z2)(x - z3) Met de methode van Cardano hebben we nu één van deze z123 gevonden. Stel bijvoorbeeld dat we z1 hebben gevonden dan geldt: Dus als je de oorspronkelijke uitdrukking deelt door x - z1, dan hou je (x - z2)(x - z3) over maar dan zonder haakjes. Nulstellen geeft een kwadratische vergelijking waaruit je makkelijk met de ABC-formule z1 en z2 kunt vinden. Hoe je dat delen door x - z1 moet doen kun je vinden in de les over staartdelingen.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Voorbeeld: Geef de drie oplossingen van x3
+ 3x2 - 9x - 27 = 0 eerst de methode van Cardano: p = -1/3•32 - 9 = -12 en q = 2/27 • 33 - 1/3 • 3 • -9 - 27 = -16 z = (-27 • -16 ± √(729 • 16^2 + 108 • (-12)^3 )/54 = 8 Dus m = 81/3 = 2 en n = 12/6 = 2 Dan is y = 2 + 2 = 4 en x = 4 - 1 = 3 is een oplossing van deze vergelijking. Deel de vergelijking daarom met een staartdeling door (x - 3): De andere twee oplossingen komen dus uit x2 + 6x + 9 = 0 en dat geeft tweemaal x = -3 De oplossingen zijn dus x = -3 en x = 3 en er geldt x3 + 3x2 - 9x - 27 = (x + 3)(x + 3)(x - 3) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
En dan nu de tegenvaller! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Het lijkt een geweldig systeem,
dat altijd alle drie de oplossingen oplevert. En dat is ook zo. Maar........ De vergelijkingen die je tot nu toe als opgaven hebt gekregen waren nogal zorgvuldig door mij uitgezocht. Misschien is het je al wel opgevallen dat die m en n altijd erg mooie "ronde" getallen waren. En dat is natuurlijk lang niet altijd het geval. Meestal niet zelfs. "Nou" hoor ik je al zeggen, "Dan zijn de oplossingen óók geen mooie ronde getallen, dus wat geeft dat!" Maar helaas is dat laatste niet altijd waar...... Het kan voorkomen dat je met de methode van Cardano verschrikkelijke antwoorden krijgt die eigenlijk hele gewone simpele getallen zijn! Neem het volgende voorbeeld: Los op: x3 + 6x - 20 = 0 x = m + n geeft m3 + 3m2n + 3mn2 + n3 + 6(m + n) - 20 = 0 m3 + n3 - 20 + (m + n)(3mn + 6) = 0 dus kies 3mn = -6 ofwel n = -2/m m3 - 8/m3 - 20 = 0 m6 - 20m3 - 8 = 0 m3, n3 = (20 ± √432)/2 = 10 ± 6√3 Dat geeft als oplossing |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nou mooi! Een oplossing. Voor de gein: toets dit antwoord eens in je GR in....... .............Waaauw! Dat had je niet verwacht hé? Die andere twee oplossingen zijn met deze lastige wortels moeilijk te vinden, terwijl ze toch zo simpel zijn. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
© h.hofstede (h.hofstede@hogeland.nl) |